Er wordt algemeen aanvaard dat er bij het helpen van kinderen met AD(H)D pas aan medicijnen gedacht moet worden na psycho-educatie, gedragsinterventie en andere niet-medicamenteuze behandelingen.
Op de site Zorgpad (link: ADHD behandeling) lezen we:
Een aantal artsen zijn blijkbaar een andere mening toegedaan. Zo is er bvb Carsten Lincke (facebook)
kinderarts-erfelijk en aangeboren aandoeningen verbonden aan het Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis en het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam (14/10/2020). Carsten Lincke heeft ook een een blog: Link: Carsten Lincke blog.
Dokter Lincke postte ook een aantal berichten over ADHD. Op 26 april 2012 was dat een artikel met deze titel.
"ADHD-therapie: eenvoudig als het kan , ingewikkeld als het moet. Over werkzaamheid en kosteneffectiviteit van medicatie."
(Vandaag 14/10/2020 staat deze post nog altijd op de blog, wat alleen maar kan betekenen dat Lincke nog altijd achter zijn mening staat)
In zijn post verdedigt Carsten Lincke de stelling dat je als je kan beter onmiddellijk begint met het toedienen van medicijnen tegen ADHD. Hij start zijn artikel met het wegwuiven van alle argumenten tegen het gebruik van medicatie zoals Ritalin(e):
'Het blijft lastig om aan mensen die niet zelf of in hun naaste omgeving te maken hebben met ADHD uit te leggen wat behandeling met medicatie (Ritalin en andere kan bewerkstelligen). Vaak berust de weerstand op vooroordelen tegen medicatie en overdreven voorstellingen van het effect van pedagogische ondersteuning en gedragstherapie.'
Hij argumenteert daarna dat veel hulpverleners er 'ideologische vooroordelen' op nahouden.Die hulpverleners hebben ook niet direct zicht op wat er gebeurt bij de medicamenteuze behandeling van ADHD. Hijzelf kan als kinderarts wel het hele spectrum overzien. Hij is zich verder bewust dat voorbeelden aanhalen (om zijn stelling te verdedigen) niet wetenschappelijk is, maar tegen vooroordelen helpen stapels literatuur ook zelden, dus doet hij het toch maar.
Wat volgt zijn een aantal quotes zonder enige referentie die moeten bewijzen dat Ritalin(e) of een ander medicijn tegen ADHD een echt wondermiddel is, hij noemt het zelf 'zo'n pilletje'
'Wat je in de spreekkamer met regelmaat tegenkomt is verbazing over het effect van zo'n "pilletje":
"...ik geloofde het ook niet, de juf geloofde het ook niet, maar haar cijfers schoten binnen een paar weken als een speer omhoog"
"...ik heb weer rust in mijn hoofd"
"...hij mag weer op verjaardagsfeestjes komen"
"... en de faalangst heeft ie ook niet meer"
Hij relativeert daarna heel even maar trekt daarna weer alle registers open:
'Natuurlijk zijn er gevallen waarbij het vinden van de juiste dosering (of het juiste middel) tijd en geduld kost, maar als algemeen kinderarts die vrijwel het hele spectrum van de kindergeneeskunde in zijn spreekkamer ziet, ken ik weinig medicatie die zo patiëntvriendelijk is en in zoveel tevreden reacties bij kinderen en ouders resulteert'
In de FB-groepen over ADHD waar ik lid van ben gaat een groot deel van de berichten over medicatie.
Ze worden hoofdzakelijk gepost door ouders die verontrust of soms zelfs in paniek zijn door de bijwerkingen die een ADHD-medicijn veroorzaakt. Ik heb even door een aantal berichten gescrold en in een mum van tijd kon ik noteren: 'hartkloppingen, hartstoornissen, hoofdpijn, buikpijn, geen eetlust, niet kunnen slapen, suf, rondlopen als een zombie'. Patiëntvriendelijk zei u?
Daarna gaat hij zo verder en maakt het hier wel erg bont:
'Eenieder die zich zorgen maakt over uit de hand lopende kosten van de gezondheidszorg, zou ook eens moeten stilstaan bij de vraag hoe zich effectiviteit en kosten verhouden van medicatie versus gedragstherapeutische begeleiding of combinaties daarvan. Als je dat doet kom je als snel tot de conclusie dat het niet doelmatig is om iedereen met ADHD eerst eindeloos lastig te vallen met dure en arbeidsintensieve psychosociale hulpverlening. Het gaat om maatwerk, waarbij je je moet realiseren dat gedragstherapeutische interventies in een stabiele gezinssituatie (een beetje kort door de bocht maar om de gedachte te bepalen: een intact gezin dat regelmatig rond de tafel zit zonder dat de TV aanstaat) weinig toevoegen aan het effect van medicatie en dat zij zonder medicatie nauwelijks effect hebben.'
Wtf? Really? Een gezin dat teveel naar de TV kijkt is niet stabiel? We meten stabiliteit van een kind in een gezin of van een compleet gezin samen dus af aan het aantal uren dat er wel of niet TV wordt gekeken. Gelukkig zegt onze goede dokter zelf dat dit een beetje kort door de bocht is...
Psycho-educatie en gedragsinterventies zonder medicijnen schuift hij in één ruk van tafel. Je valt er die 'stabiele gezinnen' gezinnen alleen maar lastig mee. Maar ok misschien heeft de goede dokter wel gelijk. We helpen hem even met wat reclame!
Dan haalt hij er een grafiekje bij uit een ander artikel dat bewijst dat:
-gedragstherapie alleen duur is en weinig effect heeft
-medicatie goedkoop is en redelijk effectief
-medicatie en gedragstherapie samen zonder meer het meest effectief is , maar de kosten aanzienlijk verhoogt.
Even voordien heeft hij nog verklaard dat gedragstherapeutische interventies weinig toevoegen aan het effect van medicatie!
Tenslotte komt hij tot een conclusie die hij verwoordt in deze stelling:
'ADHD behandeling eenvoudig (medicatie+voorlichting naar behoefte) als het kan, en ingewikkeld en intensief als het moet (coaching van kind en gezin door multidisciplinair team in combinatie met medicatie)'.
In een andere post van 24 maart 2013 maakt hij zich zorgen dat na het introduceren van langer werkende medicijnen tegen ADHD, die duurden uitvallen dan de gewone kortwerkende (ongeveer 4 uur), alleen de rijke ouders zich deze medicijnen voor hun kinderen gaan kunnen betalen.
link: Tweedeling in de zorg
Maar dokter Lincke heeft hier zelf weer al een geniale oplossing voor bedacht:
'De meeste verzekeraars vergoeden overigens de langwerkende medicatie wel, maar slechts in de duurste aanvullende pakketten - en zo wordt optimale ADHD/ADD behandeling iets voor kinderen van rijke ouders: artsen, advocaten, politici etc. - ouders die zich dure aanvullende verzekeringen kunnen permitteren of die gewoon 's een enkel keertje een minder dure fles wijn opentrekken. Natuurlijk reken ik in de spreekkamer iedereen voor dat het leven gaat over keuzes maken: langwerkende ADHD medicatie kost doorgaans minder dan één pakje sigaretten per dag!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten