De doorbraak van Benzedrine sulfaat - Abraham Myerson
In het 1e deel zagen we hoe Gordon Alles in 1927 kunstmatige amfetamine ontwikkelt en in 1934 zijn patent overdraagt aan de farmaceutische firma Smith, Kline and French uit Philadelphia, in ruil voor 5% van alle toekomstige verkopen van producten met zijn produkt.
Ondertussen heeft SKF in het begin van 1936 een aantal onderzoekers opdracht gegeven het product verder te onderzoeken en te testen bij welke medische aandoeningen het kan helpen. Die studies hebben niet veel succes tot Myron Prinzmetal, een ex-studiegenoot van Gordon Alles, die de nieuwe verbinding al jaren voordien heeft getest op narcolepsie-patiënten, kan meedelen dat Benzedrine sulfaat een gunstige invloed schijnt te hebben op zekere vormen van Parkinson.
De doorbraak - Abraham Myerson
In 1936 heeft Abraham Myerson, een neuroloog en psychiatrist uit Boston uit eigen initiatief een aantal testen gedaan met Benzedrine. Hij stelt vast dat het product een invloed heeft op het autonoom zenuwstelsel en een effect op het humeur. Een aantal testpersonen met een depressieve neurose voelden zich aanzienlijk beter na inname. Dit zal een doorbraak betekenen voor SKF en Benzedrine. Myerson is een gewaardeerde en prominente arts. Hij is professor neurologie aan de Universiteit van Tufts, professor in de klinische psychiatrie bij de Harvard Medical School en directeur van de afdeling onderzoek in het 'Boston State Mental Hospital', waar hij een lab heeft dat gefinancierd wordt door Rockefeller. Hij heeft ook al een aantal boeken geschreven, zoals het populaire 'The Nervous Housewife' in 1920 en 'When Life Loses It Zest' in 1925. Hij wordt algemeen aanzien als een autoriteit op het gebied van depressies.
Na 100 jaar wordt Myerson's boek 'The Nervous Housewife' nog altijd herdrukt en verkocht. Huisvrouwen zullen een belangrijke doelgroep worden voor Benzedrine en gelijkaardige middelen.
In 1925 heeft hij het in zijn boek uitgebreid over 'anhedonie', het niet meer kunnen ervaren van vreugde, geen plezier mee hebben in bezigheden die vroeger als plezierig ervaren werden, meestal als gevolg van de kunstmatige overprikkeling en de strikte discipline die gepaard gaat met de industriële samenleving. Hij behandelt zijn patiënten met een combinatie van praten en bezigheids- en fysische therapie. Maar hij gelooft ook in het gebruik van opwekkende middelen, zoals koffie 's morgens. Dit verklaart zijn enthousiasme over Benzedrine als pepmiddel dat energie geeft. Myerson's enthousiasme is voor SKF een geschenk uit de hemel.
In september 1936 deelt hij zijn bevindingen op een vergadering van de AMA, en raadt daar andere artsen aan Benzedrine voor te schrijven aan sombere, depressieve patiënten die nergens geen plezier meer in vinden, maar ook aan gewone mensen die last hebben van een wat minder humeur of zelfs een kater. Hij heeft verder een theorie dat humeurstoornissen het gevolg zijn van een verstoorde balans tussen breincentra, die langs de ene kant een impuls geven om te slapen en langs de andere kant om alert en actief te zijn. Benzedrine zou na inname de balans laten overhellen naar de actieve kant.. Time magazine wijdt er een artikel over en zo is het hek van de dam.
Bij SKF zien ze de dollars al binnenstromen. Wat kan je meer wensen. Een autoriteit in zijn vakgebied die hun product niet alleen aanraadt voor behandeling van depressieve patiënten, maar ook aan iedereen die al eens een mindere dag heeft, al dan niet het gevolg van een nachtje stevig de bloemetjes buiten gezet te hebben. Ook veel andere neuropsychiaters zijn meer dan enthousiast over het nieuwe 'medicijn'. Een aantal voert ook testen uit en ze rapporteren dat een groot deel van hun patiënten zich beter voelen en weer actief worden. In een ziekenhuis nemen 80 medewerkers Benzedrine, om het effect op 'normale' personen te testen, en een groot deel ervan rapporteert dat ze zich beter voelden of zelfs een euforisch gevoel kregen.
Begin 1937 aarzelt SKF niet langer en ze zenden een circulaire met bewijs dat Benzedrine sulfaat helpt bij het verbeteren van humeur naar 90.000 artsen (van de 100.000 die op dat ogenblik bij de AMA zijn aangesloten). Er moet nu nog vastgesteld worden welke dosis zal worden aanbevolen en er worden verdere testen gedaan zowel op milde en zware depressieven, manisch-depressieven, schizofrenen, en patiënten met een psychose. Alle onderzoekers stellen vast dat Benzedrine alleen effect heeft op licht-depressieve patiënten.
Ondertussen komt Benzedrine in 1937 ook negatief in het nieuws. Het product wordt in de lente in een aantal universiteiten op studenten getest en het gerucht dat het nieuwe medicijn stimulerend werkt verspreidt zich als een lopend vuurtje.
Op 10 mei 1937 verschijnt er een artikel in Time-magazine over dit nieuwe fenomeen:
'The use by college students of a new, powerful but poisonous brain stimulant called Benzedrine last week kept college directors of health in dithers of worry. Cases of over-dosage have been uncovered at the Universities of Minnesota, Wisconsin and Chicago. Elsewhere students who, while cramming for final examinations, collapse, faint, develop insomnia or showed a slowed pulse rate are under suspicion of using the substance. They call it 'pepper-upp' 'pepp-pills'. Swallowed as a tablet or inhaled as a gas, Benzedrine at first shrinks mucous membranes, raises blood pressure, quickens the heart...'
Ook in de Georgetown University in Washington DC worden studenten getest . Uit de 'Evening Star (Washington D.C.) 18 september 1937
Ook in Europa zijn studenten al vlug op de hoogte en proberen het middel uit. De Europese psychiaters vinden Benzedrine sulfaat vooral gevaarlijk en wijzen op de bijwerkingen.
In het nummer 49 van jaargang 1937 (4 december) van het Nederlands Tijdschrift van Geneeskunde wijdt psychiater Meerloo er een artikel aan: Benzedrinesulfaat als hersenstimulans
Op 19 augustus heeft dokter Pinkhof, na het lezen van een artikel van I.J. Davies in 'The British Medical Journal ,in 'Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde' ook al geschreven over de 'Schadelijke werking van Benzedrine': Schadelijke werking van Benzedrine
In september 1938 wordt het in de UK op de lijst van 'vergiften' geplaatst.
In1937 dient SFK een aanvraag in bij de AMA voor toelating om publiciteit te maken voor Benzedrine sulfaat. De firma krijgt de goedkeuring in december om hun product in de vorm van tabletten in vaktijdschriften te promoten als middel tegen narcolepsie, post encefalitisch parkinsonsyndroom en depressiviteit. De AMA blijft na de controverse rond misbruik door studenten voorzichtig en beslist DAT Benzedrine voor psychiatrische doeleinden alleen mag toegediend worden aan patiënten in een instelling.
In 1938 geeft de 'Council on Pharmacy and Chemistry' de generische naam 'amphetamine' aan produkten met een gelijkaardige verbinding als in Benzedrine.
1937- De ADHD-connectie
In 1937 werkt Charles Bradley in het 'Emma Pendelton Bradley Home' in Providence, Rhode Island. Dit instituut wordt in 1931 door zijn grootoom gesticht om er kinderen met een neuro-psychiatrische stoornis te behandelen. Een jaar later gaat Charles, pas afgestudeerd, er als psychiatrist werken. Hij specialiseert er zich in de behandeling van kinderen met een gedragsstoornis.
Met een pneumoencephalography, een procedure waarbij hersenvocht, dat zich rond de hersenen bevindt wordt afgetapt door middel van een lumbaalpunctie, maakt hij een x-ray beeld van het hoofd van kinderen met een neurologische stoornis. Dit is een enorm pijnlijke procedure en na afloop geeft Bradley hen een dosis van het nieuwe middel Benzedrine, dat hij gekregen heeft van SKF, in de hoop dat het de choroïde plexus, een onderdeel van de hersenen dat hersenvocht aanmaakt, zal stimuleren.
De hoofdpijn vermindert niet, maar Bradley merkt wel op dat, nadat de kinderen een paar dagen Benzedrine toegediend krijgen, er iets in hun gedrag verandert. De leraars in de school die zich in het instituur bevindt rapporteren dat het schoolwerk van deze kinderen plots verbetert. Bradley besluit hierop meer Benzedrine te bestellen om te experimenteren. Deze toevallige ontdekking zal van groot belang zijn op het ontwikkelen en toedienen van ADHD-medicijnen aan kinderen.
Lees hier verder over Charles Bradley.
Milde depressie? Eén middel, Benzedrine sulfaten!
In 1938 heeft SKF naar schatting al 10 millioen Benzedine inhalers verkocht. Na de toelating van de AMA is het nu tijd om de Benzedrine sulfaten te promoten. Maar de restrictie van de AMA om Benzedrine alleen te gebruiken bij psychiatrische patiënten in instellingen, de controverse rond misbruik door studenten en berichten over verslaving, die in de pers beginnen op te duiken, beletten SKF om het product als 'mood enhancer' (stemmingsverbeteraar) voor iedereen aan te bevelen. Ook de rapporten van onderzoekers die vastgesteld hebben dat Benzedrine innemen gepaard gaat met gewichtsverlies, en dus gepromoot zou kunnen worden als een 'vermageringsmedicijn', moeten ze nog negeren.
In de loop van 1939 beginnen ze met een eerste, grote reclamecampagne in algemene medische tijdschriften, die Benzedrine sulfaten aanbeveelt voor behandeling van patiënten met een milde depressie. Apathie, huisvrouwen die zich down voelen, concentratiemoeilijkheden, moeite om met iets te beginnen en dat daarna af te maken, zich zwak en uitgeput voelen, hypochondrie...het kan allemaal behandeld worden met Benzedrine sulfaten. SKF gooit symptomen, die tot dan toe op psychiatrisch gebied tot verschillende diagnoses behoorden, allemaal op één hoop. Hun doel is duidelijk, zoveel mogelijk mensen een stempel van een 'milde depressie' meegeven of aanpraten, zodat psychiaters, maar ook gewone huisartsen, Benzedrine tabletten gaan voorschrijven.
De restrictie van de AMA dat alleen patiënten, die opgenomen worden in een instelling of ziekenhuis? Benzedrine mogen innemen, verontrust hen niet. Ze vertrouwen erop dat de meeste artsen hun patiënten niet eerst gaan adviseren of dwingen om opgenomen te worden, voor ze Benzedrine voorschrijven. En dat is precies wat er gebeurt.
In 1944 is Benzedrine door iedereen gekend. Harry 'the hipster' Gibson maakt er zelfs een nummer over: Who Put the benzadrine in Mrs.Murphy's Ovaltine.
Vervolg in deel 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten